165.  Mówi się, SM i ograniczenia, SM i przewlekła, nieuleczalna choroba, SM – to i tamto… Nie lubię myśleć o tym że jestem chory, że mnie choroba ogranicza, że powinienem ten cały stan zaakceptować i się z nim pogodzić…

Nie chcę się z niczym godzić. Chcę zapomnieć i żyć nieskrępowanie autentycznie...

Myśleć o podróżach, wyzwaniach, choć nie mam na nie kasy. Planować przyszłość, mimo kryzysu. Żyć jak każdy zdrowy człowiek, nie myśleć że jutro może przyjść rzut. Cieszyć się nawet błahostkami, gdy brakuje poważnych radości i satysfakcji egzystencjalnych…

Tak chcę i tak jak umiem do tego dążę…

Czasem nie wychodzi… Podnoszę się, wpadam w dołek i z niego wychodząc, podążam dalej… Tak jak każdy inny człowiek. - Człowiek zdrowy i bez ograniczeń... ;-D

Chcę czuć, że nie jestem nierozerwalnie związany z chorobą. Chcę czuć że jestem tak normalny jak inni, a tylko czasem potrzebuję by ktoś mi pomógł, gdzieś ktoś przepuścił, spojrzał na mnie z tolerancją. Ale na Boga, bez tego irytującego współczucia…

;-))))))))))