406.

            Chrom – Reguluje poziom cholesterolu, jest niezbędny do wzrostu i utrzymania zdrowia. Niektórzy wręcz twierdzą, że pomaga w odchudzaniu, jest budulcem mięśni, leczy cukrzycę i chroni przed chorobami serca.

         Chrom występuje w kilku postaciach chemicznych. Kiedy organizm ma go dość, wykorzystuje skutecznie insulinę i stężenie glukozy we krwi utrzymuje się na prawidłowym poziomie. Ułatwia rozkład tłuszczów i białek. Może ograniczać stężenie LDL- złego i zwiększać stężenie HDL- dobrego cholesterolu. Chrom może przynieść ulgę w przypadkach bólu głowy, w stanach rozdrażnienia, objawach hipoglikemii, ponieważ zapobiega zmniejszeniu stężenia glukozy poniżej normy. Zapobiega też zapaleniu naczyń, uważa się że zmniejsza łaknienie, apetyt na słodycze, zmęczenie i starzenie się organizmu.

          Choć pewne badania wykazują, że duże dawki pikolinianu chromu mogą ułatwić zrzucenie nadwagi i przyrost tkanki mięśniowej, inne badania tego nie potwierdzają. Wyjaśnienie roli chromu w tych procesach wymaga dodatkowych badań. Nie istnieje jedyna norma zalecająca dzienną dawkę chromu. Przyjmuje się że dawka 50- 200 mg wystarcza by nie powstał niedobór tego pierwiastka. Uważa się że nawet najzdrowszy sposób odżywiania nie zapewnia organizmowi 200mg chromu.

           Źródłem chromu jest pieczywo pełnoziarniste, ziemniaki, suszone śliwki, fistaszki, orzechy, owoce morza, drożdże piwne. Wątroba, grzyby, rośliny strączkowe, szparagi, brokuły. Chuda żywność zawiera zwykle więcej chromu niż tłusta.

              Jego niedobór może spowodować, że organizm nie będzie mógł skutecznie wykorzystywać glukozy. Jego brak, prawdopodobnie jest przyczyną cukrzycy, lub może przyśpieszyć jej wystąpienie u osób z takimi skłonnościami. Niedobór chromu może powodować lęki, pogorszyć metabolizm aminokwasów oraz zwiększyć stężenie cholesterolu i trójglicerydów. Nie ma dowodów by twierdzić że jego nadmiar powoduje skutki uboczne, jednak uważa się że bardzo duże dawki mogą spowodować upośledzenie przyswajania żelaza i cynku.