413.

           Fluor jest ważny dla ochrony zębów przed próchnicą, chociaż nadmierne ilości mogą sprawić, że na zębach pojawiają się plamki. zapobiega próchnicy zębów chroni przed osteoporozą i leczy ją. Zapobiega chorobom serca, chroni przed zwapnieniem narządów i struktur mięśniowo – kostnych. Niedobór to próchnica zębów osteoporoza. Przedawkowanie to plamki na zębach, osteoporoza, ostrogi kostne. Fluor powoduje przedwczesne starzenie się tkanek, skóry i tętnic. Na polepszenie wchłaniania przez organizm wpływa wapń. Znajduje się w woda pitnej, rybach, soi, wątrobie, herbacie, marchwi, kapuście, brokułach, szpinaku, ma ją rzeżucha.

              Fluor jest dodatkiem do różnych preparatów stomatologicznych, stosowanych do walki z próchnicą. Wzmacnia szkliwo zębów, niestety – zdaniem wielu naukowców – pozbawia zarazem zęby i kości wapnia, przez co stają się kruche.

           Wśród skutków ubocznych stosowania fluoru naukowcy wymieniają zmiany szkieletowe, osteoporozę, zapalenie stawów, a nawet raka kości. Fluor może też negatywnie oddziaływać na układ nerwowy, immunologiczny, a u dzieci powodować stałe zmęczenie, niski współczynnik inteligencji, ospałość, a także depresję. Dla większości osób produkty zawierające fluor w dopuszczalnych przez normy dawkach nie wiążą się z kłopotami, ale są osoby bardziej wrażliwe lub podatne na fluor niż pozostałe. Do nich należą przede wszystkim ludzie z zaburzeniami pracy nerek, gdyż nerki są odpowiedzialne za wydalenie fluoru z organizmu.

            Ostatnio naukowcy amerykańscy zwrócili uwagę na fakt iż fluor powoduje zmiany genetyczne, jest też przyczyną zablokowania funkcji wielu enzymów w organizmie, bez których organizm nie może prawidłowo funkcjonować. Ostatnie doniesienia naukowców wskazują na to, że fluor osłabia system obronny organizmu upośledzając funkcje białych ciałek krwi. 

          Zapotrzebowanie organizmu na ten pierwiastek jest niewielkie i organizm dostaje go wraz z pokarmem i wodą.